Ten niewielki gatunek ptaka z rodziny łuszczaków, był hodowany już w średniowieczu, głównie w hiszpańskich klasztorach. Stamtąd kanarek dostał się do Włoch, a około roku 1600 pierwsze włoskie kanarki można było spotkać w Tyrolu. Następnie ptak ten dostał się do Norymbergi, skąd rozprzestrzenił się po całych Niemczech, gdzie nazywano go kanarkiem harcerskim.
Kanarki hodowane były ze względu na ich piękny śpiew i hodowcy nie zwracali specjalnej uwagi na ubarwienie ptaków. Dopiero w późniejszym okresie zaczęli oni brać pod uwagę barwę, wielkość i kształt tych ptaków.
Przodkiem wszystkich dzisiejszych kanarków jest kanarek dziki (Serinus canaria). Tego żółtozielonego kanarka obecnie możemy jeszcze sptkać na Wyspach Kanaryjskich, z wyjątkiem wyspy Fuerteventura.
W wyniku skrzyżowania kanarka z kulczykiem (Serinus serinus)otrzymano pierwsze żółte kanarki śpiewające. Pierwszą wyhodowaną rasą kanarka o postawie wyprostowanej, na wysokich nogach, był prawdopodobnie kanarek belgijski. Kolejne rasy kanarków wyhodowano w Holandii i Francji.
Kanarki żywią nasionami, zieleniną, owocami, a podczas okresu pierzenia świetnym uzupełnieniem ich diety będzie mieszanka jajeczna. W sklepach zoologicznych można znaleźć szeroki wachlarz gotowych mieszanek, dodatków paszowych i smakołyków przeznaczonych dla kanarków. Polecamy, sprawdź tutaj.
Okres lęgowy u kanarków rozpoczyna się w marcu. Parki ptaków powinny mieć do dyspozycji co najmniej klatki o wymiarach 50 x 40 x 40 cm. Ptakom należy dostarczyć materiałów do budowy gniazda. Mogą to być kawałki materiału, lignina, waty itp.
Pisklęta wylęgają się po około 13 dniach, a po 18 -20 dniach zaczynają fruwać.
K.K.